Nie ma niestety polskich odpowiedników dla wielu anglojęzycznych nazw stosowanych przy opisywaniu piór, szczególnie systemów napełniania. "Hump", oprócz innych znaczeń, to także "garb", "garb wielbłąda", można więc przyjąć, że omawiany system to "Garbus"? No nie wiem, choć gdyby wszyscy miłośnicy i posiadacze legendarnego Volkswagena Garbusa sięgnęli po pióro wiedząc, że istnieje takie, które ma coś wspólnego z ich ulubionym samochodem - byłoby fajnie!
Evans, Hump Filler, BCHR, c.1915System jest bardzo prosty - w budowie i użytkowaniu. Jego charakterystyczną cechą jest wystający ponad korus "garb" oraz pierścień blokujący. Pierścień jest w jednym miejscu przerwany - ustawienie go w pozycji na równi z garbem umożliwia jego przyciśnięcie i tym samym napełnienie pióra atramentem. Po ponownym przekręceniu pierścienia system zostaje zablokowany i pióro jest gotowe do pisania.
Gdyby chcieć zajrzeć do wnętrza pióra, znajdzie się tam zwykłą, metalową blaszkę, do której na stałe został przytwierdzony przycisk - garb. Jest też oczywiście gumowy zbiornik, który przy każdorazowym użyciu systemu spreża się i rozpręża, nabierając lub wypuszczając z siebie atrament. Innymi słowy Hump Filler jest także systemem "gumkowym". Prostota rozwiązania i funkcjonalność w jednym.
Pióro przedstawione na zdjęciach to produkt firmy Evans Fountain Pen Company z Waterloo w stanie Iowa, USA. Niewiele na jej temat wiadomo poza tym, że oferowała "Garbusy" i pióra dźwigienkowe (późniejsze) wykonane z utwardzanego kauczuku, a przynajmniej jak na razie nie spotkałam się z piórem tego producenta z innyego materiału. Imprint na korpusie pióra mówi o patencie z 30 października 1906 roku, ale zaciekawił mnie bardzo klips z patentem z 1914 roku oraz oznaczeniem literowym WH (William Hicks?). W każdym razie zawsze klips typu Roller-Clip (z obrotową kulką na końcu) kojarzyłam z firmą Wahl-Eversharp i jej piórami z lat 20ych.
Na koniec coś, co może zaciekawi tych wszystkich, którzy także pióra naprawiają. Kiedy Evans trafił do mojej kolekcji skuwka miała wyraźne pęknięcie. W przypadku kauczuku utarło się, że tego typu uszkodzenia są teoretycznie nie do naprawy gdyż ten materiał, jak żaden inny, jest oporny na działanie wszelkiej maści klejów. Udało mi się znaleźć sposób, który zostawia jedynie ledwie widoczny ślad. Oceńcie zresztą sami.
Posty
